W latach 2000-2013 w ofercie banków polskich znajdowały się kredyty hipoteczne oraz inne, udzielane w walucie zagranicznej. Szczególną popularnością cieszyły się franki szwajcarskie (CHF) ze względu na bardzo niskie oprocentowanie w porównaniu z produktami w złotym polskim. W takiej sytuacji część kredytobiorców o niższych dochodach lub chcących zaoszczędzić na kredycie zdecydowało się na zaciągnięcie zobowiązania denominowanego w obcej walucie. Niestety na skutek osłabienia złotego, rata kredytu obliczana w walucie obcej i przewalutowana na złotówki radykalnie wzrosła, co spotkało się ze zdziwieniem, a później oburzeniem części kredytobiorców.
W toku szeregu postępowań wyjaśniających oraz procesów sądowych wyklarował się zakres klauzul abuzywnych wykorzystywanych w umowach przez banki, związanych między innymi z kształtowaniem referencyjnej stopy procentowej, jako oprocentowania kredytu, sposobem przewalutowania kredytu w momencie uruchomienia i późniejszej spłaty rat oraz wielu innych.
Właściwa ocena szans na skuteczne dochodzenie roszczeń przez kredytobiorcę, a także wyliczenie potencjalnej kwoty strat jest sprawą, od której należy rozpocząć myślenie o sporze sądowych. W tym zakresie Instytut Ekspertyz Gospodarczych posiada niezbędną wiedzę i doświadczenie.